بعضی ها گریه نمی کنند
اما از چشم هایشان معلوم است
که اشکی به بزرگی یک سکوت
گـــــوشه ی چشمشان به کمیـــــن نشسته
دیشب در جاده های سکوت
در ایستگاه عشق
هر چه منتظر ماندم کسی برای لمس تنهاییم توقف نکرد
و من تنهاتر از همیشه به خانه برگشتم . . .
آواز عاشقانه ی ما در گلو شکست
حق با سکوت بود صدا در گلو شکست
تا آمدم با تو خدا حافظی کنم
بغض امان نداد و در گلو شکست
گاهی دلت آنقدر می گیرد
که مجبوری تمام بغضت را با سکوت دفن کنی
واین است کار این روزهای خاکستری من
سکوت بی بهانه ترین صدای مهر است
و من سکوت می کنم تا بگویم
دوستت دارم
کاش می شد برگردی و ببینی
چگونه چشمانم تقاص سکوتت هایت را پس می دهد
کاش …
دوستت دارم در سکوت
مبادا در صدایم توقعی باشد که خاطرت را بیازارد
تاوان عشق وسکوتم برای تو فقط یه چیز بود
سقوط …
این روزها حرفی برا گفتن جز سکوت ندارم
اما اشک های زیادی برای ریختن دارم
خیلی قشنگ بود مرسی